Περιγραφή Του Εργου
Στη μελέτη αυτή παρουσιάζονται είκοσι εννέα (29) πολύκροτες υποθέσεις ανθρωποκτονίας που εκδικάσθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας τη δεκαετία από το 1986 έως το 1995.
Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζονται με τη σειρά οι υποθέσεις: 1) Νάσιουτζικ, 2) Παππού – Ζωγράφου, 3) Χουλιγκανισμού, 4) Πολυτεχνείου, 5) Φραντζή, 6) Εταιρείας δολοφόνων, 7) Συζυγικής άμυνας, 8) Αυτο-στραγγαλισμού, 9) Πολλαπλών σεξουαλικών επιθέσεων, 10) Μαρσελίνο, 11) Χρήσης ναρκωτικών και φόνου αστυνομικών, 12) Σμυρναίου – Μαρίνου, 13) Μαζοκόπου, 14) Λυτρωτικής παιδοκτονίας, 15) Δίπλα – Σκαλτσά, 16) Τηγανόψωμων, 17) Μπαλάφα, 18) Παιδοκτονίας, 19) Μονσελά, 20) Λιβανού, 21) Ληστείας και ασέλγειας στο πτώμα της παθούσας, 22) Ανδρικού βιασμού και ανθρωποκτονίας, 23) Σατανιστών, 24) Ληστειών σε super markets, 25) Δαναλάτου, 26) Λαθρομεταναστών, 27) Αμοργιανού, 28) Ληστείας μετά φόνου και 29) Μακρυγιάννη.
Οι παραπάνω υποθέσεις ανθρωποκτονίας είχαν πάρει μεγάλη δημοσιότητα, προβλήθηκαν πολύ από τα μέσα ενημέρωσης, αναστάτωσαν την ισορροπία των επιμέρους κοινωνιών τέλεσής τους, αύξησαν το φόβο του κοινού απέναντι στο έγκλημα και αποτελούν κλασσικές περιπτώσεις εγκλημάτων κατά της ζωής που περιέχουν έντονα μυθοπλαστικά και μυθιστορηματικά χαρακτηριστικά.
Η μελέτη ολοκληρώνεται με την παρουσίαση υποθέσεων ανθρωποκτονίας που απασχόλησαν τον ελληνικό ημερήσιο Τύπο και την ιστορική αναδρομή στις πιο χαρακτηριστικές υποθέσεις ανθρωποκτονίας που απασχόλησαν τα ελληνικά και τα διεθνή ποινικά χρονικά.
