Στη μελέτη αυτή παρουσιάζεται η αντιφατικότητα στον τρόπο με τον οποίο ορίζεται το έγκλημα του βιασμού από τον ποινικό νομοθέτη, τα θύματα, τους δράστες και το κοινό, καθώς και οι συνέπειες που έχει η παραπάνω αντίφαση στην καταγγελία του εγκλήματος και την μετέπειτα ποινική προώθηση των υποθέσεων αυτού του τύπου.
Η παρούσα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αναντιστοιχία και το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στο νομικό ορισμό του βιασμού και στον ορισμό που δίδεται από τα άτομα του ευρύτερου κοινού και τα θύματα, αποτελεί μια από τις καθοριστικότερες πηγές άντλησης των πολυποίκιλων παρεξηγήσεων που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη μορφή σεξουαλικής επιθετικότητας.
Από την άλλη μεριά, τεράστιες είναι και οι διαφορές στο τρόπο με τον οποίο ορίζεται το έγκλημα του βιασμού από τις διάφορες κατηγορίες ατόμων, ανάλογα με τη σχέση που έχουν με το συγκεκριμένο έγκλημα, με το φύλο τους, με τις παραστάσεις τους σχετικά με το ρόλο των δύο φύλων, με την επαγγελματική τους ενασχόληση, με τη φυλή στην οποία ανήκουν, κλπ.
Ο ορισμός του βιασμού από το θύμα, είναι μια πολύπλοκη διαδικασία η οποία αποτελεί καθοριστικό στάδιο στη διαδικασία λήψης της απόφασης του θύματος για καταγγελία του εγκλήματος στην αστυνομία. Στην περίπτωση που το θύμα δε χαρακτηρίσει την επίθεση ως βιασμό, διακόπτεται και η διαδικασία λήψης της απόφασης για καταγγελία. Στην αντίθετη περίπτωση, που το θύμα ορίσει το περιστατικό ως βιασμό, αυξάνονται και οι πιθανότητες καταγγελίας του εγκλήματος. Η διάσταση που υπάρχει ανάμεσα στο νομικό και τον κοινωνικό ορισμό του βιασμού, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη διαδικασία λήψης της απόφασης του θύματος για αποσιώπηση του εγκλήματος.
Για μένα η πολιτική δεν είναι επάγγελμα. Είναι προσφορά! Η πολιτική δεν είναι καριέρα και μέσο βιοπορισμού, ούτε μόνιμη εγκατάσταση σε καρέκλες. Πολιτική είναι να βελτιώνεις τη ζωή των συμπολιτών σου!
Εγγραφείτε στη λίστα μας.